Walcowanie blachy – od czego zależy skuteczność obróbki?

Walcowanie jest rodzajem obróbki plastycznej materiałów metalowych. Walcowane blachy mają szereg zastosowań w wielu dziedzinach przemysłu, takich jak budownictwo, energetyka, przemysł gazowy i naftowy, morski oraz petrochemia. Zwijanie blach wymaga szczególnej precyzji, albowiem to właśnie dokładność oraz rodzaj technologii wpływa na późniejszą jakość materiałów końcowych.

Walcowanie – w jakim celu i w jaki sposób zawijać blachy?

Walcowanie ma na celu zmianę kształtu i/lub struktury pierwotnego materiału. Blachy można zawijać za pomocą nowoczesnych technologii oraz konwencjonalnie. Zasadniczo wyróżnia się trzy rodzaje walcarek:

  • ręczne,
  • mechaniczne (walcarka do blachy mechaniczna Akyapak Serie: AS, ASM, ASM-S),
  • hydrauliczne (walcarka do blachy hydrauliczna Akyapak Serie: AHS, AHK, AHV).

Budowa walcarki nie jest skomplikowana i składa się z trzech zespołów:

  • klatki walcowniczej,
  • silnika napędowego,
  • mechanizmu, który przenosi ruch obrotowy silnika na walce.

Zakresy długości i grubości zwijania blach różnią się w zależności od walcarki. Maksymalna długość arkusza to 6100 mm (hydrauliczne walcarki Akyapak Serie AHK, AHS), natomiast grubość materiału walcowanego może wynosić aż 260 mm (hydrauliczna walcarka o zmiennej geometrii Akyapak Seria AHV).

Jak wygląda proces walcowania blach?

Blachy zawija się w walcarkach, wyposażonych w trzy, cztery obrotowe walce. Walce nadają pożądaną krzywiznę, a jej kształt i promień regulowany jest poprzez kontrolę kąta i odległości między ramionami prowadzącymi walce. Blachy zawijać można na dwa sposoby: na zimno i na gorąco.

Jeśli materiał jest zbyt duży i nie można obrabiać go na walcarce, to stosuje się prasy krawędziowe (jest to tzw. gięcie korkowe).

Walcowanie na zimno

Proces walcowania na zimno przebiega na zimnych, nienagrzanych wcześniej blachach. Cienkie blachy, folie, rury, płaskie elementy czy pręty o niedużych średnicach wykonane tą metodą mają gładką i jednolitą powierzchnię oraz krawędzie. Walcowanie na zimno jest procesem szybkim, wydajnym, nie uszkadza powłok, co znacznie wpływa na wysoką wytrzymałość stali.

Walcowanie na gorąco

Walce w procesie walcowania na gorąco są uprzednio rozgrzewane do temperatury dochodzącej nawet do 1300 stopni Celsjusza. Materiał poddany tej metodzie rekrystalizuje się i zmienia się jego kształt i właściwości. Struktura surowca gęstnieje, co pozytywnie wpływa na jej parametry.

Walcowanie na gorąco stosowane jest wszędzie tam, gdzie precyzja wymiarów nie jest kwestią pierwszorzędną, np. w budownictwie. Wadami tej metody są ewentualne deformacje i zmęczenia materiału (mogące negatywnie wpłynąć na jego jakość).

Skuteczność walcowania zależy od obranej metody obróbki, starannie dobranej w zależności od rodzaju i gabarytów materiału oraz późniejszego przeznaczenia gotowego produktu (inny efekt jest pożądany w przemyśle budowlanym, inny zaś w przemyśle gazowym). W zawijaniu blach ważna jest przede wszystkim precyzyjność wykonania. Dokładność i rodzaj obróbki wpływa na właściwości materiału, co determinuje jego wytrzymałość, kształt i powierzchnię.